Bodhgaya – Rajgir – Nalanda, czyli jeden z najstarszych uniwerystetów

Kierując się sugestiami poznanych Hindusów postanowiłem udać się do Rajgir oraz Nalandy.

Podróż do Rajgir autobusem wspominam jako niesamowite zanurzenie się w Indiach. Droga wiedzie przez wiejskie tereny, wśród palm, pól uprawnych oraz drobnych wiosek. Jest na prawdę przepiękna w mojej opinii.

Z przejazdem wiąże się drobna przygoda. Na wstępie koszt przejazdu mojej osoby został wyceniony wg lokalnej stawki na 55 rupii. Konduktor zainkasował pieniądze i wydał mi bilet. Coś mu jednak do końca nie pasowało. Wrócił do mnie po 30 minutach jazdy twierdząc, że mam zapłacić dodatkowe 55 rupii. Szczerze nie rozumiałem o co mu chodzi. W końcu wyciągnąłem bilet i pieniądze na dopłatę. Zmieszał się wówczas bardzo. Był tak zażenowany swoją postawą, że mi odpuścił.

Byłem oczywiście jedynym białym w autobusie, czym wzbudzałem niemałe zainteresowanie lokalnej ludności nieprzyzwyczajonej do widoku turysty.

Przy okazji miałem możliwość poczuć się jak Mojżesz przekraczając rzekę po wyschniętym korycie rzeki.

Rajgir do mała miejscowość licząca jedynie 50 tyś mieszkańców. W gruncie rzeczy nie wyróżnia się niczym nie zwykłym. Jedyną atrakcją jest japońska świątynia, którą oblegają liczne rzesze hinduskich turystów.

Warto jednak odwiedzić tą miejscowość. Jest kompletnie pozbawiona białych turystów, ale do doskonały punkt do wizyty Nalandy.

Tu posłużę się Wikipedią

Nālānda – nazwa buddyjskiego uniwersytetu w Indiach.

Najpopularniejsze tłumaczenie nazwy „Nalanda” wywodzi się z sanskrytu i oznacza dawanie wiedzy („nalam” oznacza lotos, symbol wiedzy, a „da” dawanie).

Jest położona 88 km na południowy wschód od Patny i była centrum nauczania buddyzmu od 427 do 1197 roku. Jednak sam klasztor został założony w II w. przez króla Magadhy Szakraditję (skt. Şakrāditya).

Popularność Nalandy wykraczała daleko poza granice Indii. O naukę ubiegało się tysiące ludzi, nawet spoza granic Indii. Kształciło się tu ponad 10,000 mnichów. Stawiano bardzo wysokie wymagania intelektualne i moralne. Powszechną metodą nauczania była metoda seminaryjna, swobodnych pytań i dyskusji. Studiowano nie tylko teksty buddyjskie, ale również Wedy, filozofię, literaturę, gramatykę, logikę, medycynę, astronomię, budownictwo i sztukę sakralną.

Nauczali tu wybitni nauczyciele buddyjscy związani głównie z naukami madhjamaki; Dharmapāla, Dignāga, Sthiramati i inni. Uczniem, a potem także i wykładowcą był chiński pielgrzym Xuanzang, który przebywał w Nalandzie w latach 30. VII wieku. Tradycyjnie wiąże się także z Nalandą wielkiego filozofa buddyjskiego Nagardżunę, który miał tu wykładać nauki Mahapradżniaparamity.

Nalanda była także skarbnicą manuskryptów buddyjskich, zgromadzonych w wielkiej bibliotece znajdującej się w trzech wielopiętrowych budynkach.

W latach 1197–1203 Bachtijar Childżi, muzułmański zdobywca, zniszczył całkowicie Nalandę i spalił jej bezcenne zbiory. Nieliczne ocalałe resztki znajdują się obecnie w lokalnym muzeum.

Liczne wiadomości o uniwersytecie przekazali chińscy pielgrzymi Xuanzang i Yijing, którzy przebywali w Nalandzie w VII w.
W 1351 r. w Tybecie, który był bardzo blisko związany z Nalandą, wybudowano instytucję kształcenia, którą także nazwano Nalandą.